Ang Taj Mahal ay isang tiyak na dinisenyong complex ng mga gusali at hardin, na maingat na nakaayos sa isang symmetrical plan.

Ang pinaka-pamilyar na elemento ng Taj Mahal complex ay ang mausoleum, na itinayo ni Shah Jahan noong ika-17 siglo para sa kanyang nasirang asawa na si Mumtaz Mahal. Kilala ang mausoleum sa buong mundo dahil sa domed profile, makikinang na konstruksiyon ng puting marmol, at architectural symmetry nito.

Inabot ang pagpapatayo ng Taj Mahal nang humigit-kumulang 20 taon at higit sa 20,000 craftsmen at artisan ang nagtrabaho upang likhain ang nakikita natin ngayon. Pinalamutihan ang mausoleum ng mga stone inlay gamit ang dilaw na marmol, jasper, at jade sa floral na motif, na sumisimbolo sa isang masaganang afterlife.

Adjacent sa mausoleum ay dalawang pulang sandstone na gusali, na nakatayo sa silangan at kanlurang panig ng complex. Ang isa ay isang moske. Ang isa pa ay itinayo upang mapanatili ang symmetry ng site at minsang ginamit bilang isang guest house.

Matatagpuan ang mausoleum sa hilagang dulo ng isang idyllic na charbagh garden. Mga disenyong Persian "paradise garden" ang naging inspirasyon sa Taj Mahal, na pinagsasama-samang mga flowerbed, reflecting pool, at nagki-criss-cross na daanan, na makikita sa Street View.

Pinatingkad ang symmetry ng Taj Mahal ng water basin sa gitna ng hardin at ng sikat na reflecting pool na direktang nasa harap ng mausoleum. Sinasalamin ng matiwasay na tubig na ito ang mga tanawin ng nakapalibot na mga gusali at hardin.